empik.com: „Książka ta, to rezultat wieloletniej pracy Autora, który w oparciu o zebrane przez siebie materiały i zeznania świadków oraz dokumenty z Instytutu Pamięci Narodowej i Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, ukazał ogrom zbrodni nacjonalistów ukraińskich na Lubelszczyźnie w latach 1939-1947.”
Poniżej fragment (wstęp) książki, napisanej przez Stanisława Jastrzębskiego, wydaj przez Wydawnictwo Nortom:
Wstęp.
Tragiczne losy Polaków na ziemi lubelskiej w czasie drugiej wojny światowej, a również po jej zakończeniu, znane są społeczeństwu polskiemu w kraju i za granicą na ogół tylko w pewnym, ograniczonym zakresie. Obejmuje on przede wszystkim zbrodnie i represje niemieckie oraz w mniejszym stopniu – zbrodnie rosyjskie i aparatu represji epoki PRL, dotyczące głównie polskiego podziemia i współpracującej z nią ludności. Natomiast wiedza o holokauście Polaków w wykonaniu ukraińskim jest – poza rodzinami ofiar – znikoma i skromna. Opracowania dotyczące ludobójstwa Ukraińców wobec Polaków w okresie drugiej wojny światowej są w ogóle nieliczne i opierają się na niekompletnych danych. Są też bardzo często zafałszowane przez nacjonalistów ukraińskich i niedouczonych polskich historyków. Szczególnie nieliczne są opracowania wydarzeń na ziemi lubelskiej. A przecież rzezie ludności polskiej dokonywane były nie tylko na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, ale również na Lubelszczyźnie, głównie zaś w powiatach hrubieszowskim, biłgorajskim i tomaszowskim. Wydarzenia te, przerażające rozmiarami i sposobami popełnienia zbrodni, miały znamiona czystki etnicznej. Były zaplanowane, koordynowane i dokonane przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów (OUN)* i tzw. Ukraińską Powstańczą Armię (UPA)**, przy czynnym poparciu większości społeczeństwa ukraińskiego na tych terenach, w tym znacznej części duchowieństwa greckokatolickiego, podburzającego swoich wiernych przeciw Polakom. Książka ma charakter dokumentu poświadczającego ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemi lubelskiej w latach 1939-1947. Stanowi ona jednocześnie hołd złożony ofiarom barbarzyńskich ludobójców spod znaku OUN-UPA. Praca oparta jest na miarodajnych źródłach i relacjach naocznych świadków, którzy najczęściej tylko cudem ocaleli z pogromów i znali okrucieństwa banderowców z autopsji.
*OUN – Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, powołana w 1929 roku na nacjonalistycznym kongresie w Wiedniu. Była zrzeszeniem politycznym na wzór partii hitlerowskiej. Od początku swego powstania dążyła do utworzenia państwa ukraińskiego na ziemiach Wschodniej Małopolski. **UPA – tzw. Ukraińska Powstańcza Armia, skrajnie nacjonalistyczna, faszystowska organizacja wojskowo-terrorystyczna, założona w 1940 roku na Polesiu przez T. Borowcia. Współpracowała z Niemcami, w 1943 roku podporządkowana OUN.
Cała publikacja dostępna jest pod linkiem: https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/11453/edition/10582/content
źródło: empik.com / S.Jastrzębski „Ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach na Lubelszczyźnie w latach 1939-1947”
Ps. Inna książka tegoż Autora, wydana w 2010 roku nosi tytuł „Oko w oko z Banderowcami”, zawiera wspomnienia autora i innych uczestników i świadków wydarzeń z okresu II wojny światowej w woj. stanisławowskim w latach 1939-1946. Autor jako młodociany chłopiec brał udział w samoobronie Polaków przed bandami UPA oraz w walkach Armii Krajowej.
